O dokundukça

yüreğimin gözbebeğine
çok yanım
acıyor çığlık çığlığa
az yanım
galip sus diyor inadına
savrulup kırıldıkça
sığmıyor yürek bedene

aynı tabloya başladım yine
karakalem..
ister tekerrür de
ya da dejavu

yine eksik tablo
renklerle başlayıp
siyah düşler çizdim
hiç görünüp
hep kaybolan

Şovalye’de portre yarım
gri kentle örttüm tabloyu

açmamak üzere…

 

Nurcan Çakır