Hayatın çırağıyım

Kaç eylülde yıkıp yeniden kurdum dünyamı

Medcezirler  içinde kendimden millerce uzak

İkiyüzlü kaygılarımla uyuşamadım hiç

Isınamadım  sizin kader dediğiniz oyuna

Sahte güneşinizin sıcaklığında

Kalbimin müjde bekleyen çocuksu yanı

Ellerinizde şimdi mühürlü pul değerinde

Kimdi savunan her gecenin mutlak bir sabahı olacağını

Dokundukça binlerce kilit vurdunuz yüreğime

Oysa;

Toprağa işlemiştim umutlarımı

Vur emriyle indi karabulutlar nakışlarıma

Gördünüz mü?

Her ay doğduğunda gölgesinden korkan gençliğim

Ellerinizde şimdi

Mevsimler, ay, güneş, deniz uyur

Uyumaz Şahmeran da  olabilen sustalı dilli yılan

Çark döndükçe döner tuzak

Yanar durur zamanın çıkmazında maviye dair ne varsa

Değirmen taşı döndürüyordunuz

Öğüttünüz ömrümün tüm renklerini

Medcezirler içindeyim

Kendimden millerce uzak..

 

NURCAN ÇAKIR