Hayatın çırağıyım
Kaç eylülde yıkıp yeniden kurdum dünyamı
Medcezirler içinde kendimden millerce uzak
İkiyüzlü kaygılarımla uyuşamadım hiç
Isınamadım sizin kader dediğiniz oyuna
Sahte güneşinizin sıcaklığında
Kalbimin müjde bekleyen çocuksu yanı
Ellerinizde şimdi mühürlü pul değerinde
Kimdi savunan her gecenin mutlak bir sabahı olacağını
Dokundukça binlerce kilit vurdunuz yüreğime
Oysa;
Toprağa işlemiştim umutlarımı
Vur emriyle indi karabulutlar nakışlarıma
Gördünüz mü?
Her ay doğduğunda gölgesinden korkan gençliğim
Ellerinizde şimdi
Mevsimler, ay, güneş, deniz uyur
Uyumaz Şahmeran da olabilen sustalı dilli yılan
Çark döndükçe döner tuzak
Yanar durur zamanın çıkmazında maviye dair ne varsa
Değirmen taşı döndürüyordunuz
Öğüttünüz ömrümün tüm renklerini
Medcezirler içindeyim
Kendimden millerce uzak..
NURCAN ÇAKIR